Borstkanker

By: Remelle

Mijn Verhaal

In juni 2014, een dag voor mijn 42e verjaardag, kreeg ik de diagnose borstkanker. Toen de dokter het me vertelde, kon ik het nauwelijks bevatten. Hoe kon ik ziek zijn? Behalve een overweldigende vermoeidheid voelde ik me verder goed. Dit moest wel een vergissing zijn... toch? 

Mijn Onderzoek

Toen ik thuiskwam, begon ik meteen te onderzoeken welke mogelijkheden ik had. Ik bekeek zowel alternatieve als conventionele behandelingsmethoden. Ik wilde goed geïnformeerd zijn en voorbereid op wat er ook zou komen. Uit mijn onderzoek bleek dat gezonde voeding en stressvermindering belangrijke factoren waren in de preventie en behandeling van kanker. Ik was vastbesloten om deze diagnose niet mijn leven te laten beheersen.

Emotionele Stress

Na het verlies van mijn geliefde partner, ongeveer een jaar voordat de diagnose kanker werd gesteld, raakte ik in een toestand van intens verdriet. De pijn van het verlies verstoorde mijn lichamelijke gezondheid en maakte het moeilijk om te slapen, te eten of zelfs maar helder te denken. Ondanks de steun van familie en vrienden kon niemand mijn diepe emotionele hartzeer wegnemen.

Hoewel het verband tussen stress en kanker niet wetenschappelijk bewezen is, was ik ervan overtuigd dat de combinatie van chronische stress en slechte voeding een tol eiste van mijn immuunsysteem. Tijdens deze periode begon ik veel na te denken over mijn leven, en de diagnose leidde me naar nieuwe doelen en prioriteiten. In het licht van mijn genezing ben ik gepassioneerd geraakt over een gezonde levensstijl. Hier kun je lezen over "welke veranderingen je in je levensstijl kunt aanbrengen om kanker te voorkomen of te bestrijden."

Operatie

Mijn operatie werd een paar dagen na de diagnose gepland. Ik kreeg een lumpectomie (chirurgische verwijdering van een knobbel borstweefsel) en verwijdering van lymfeklieren. Er werd me gevraagd om me een paar dagen later weer in het ziekenhuis te melden, en toen ik dat deed, was ik iets meer ontspannen. Het onderzoek dat ik had gedaan, had me rust gebracht en ik had besloten om niet akkoord te gaan met chemotherapie, ongeacht het resultaat van de diagnose. De chirurg die verantwoordelijk was voor mijn operatie vertelde me dat hij zowel goed als slecht nieuws voor me had...

Triple-negatieve Borstkanker

Het goede nieuws was dat de tumor was verwijderd. Ik was opgelucht dat te horen. Maar het slechte nieuws was dat ik de diagnose triple-negatieve borstkanker had gekregen en dat het recidief in de komende vijf jaar 80% was. Het enige waar ik op dat moment aan kon denken, was de 20% kans op niet-herhaling. Ik was bereid om er alles aan te doen om die 80% kans op terugkeer weg te nemen.

De oncoloog schreef bestraling en chemotherapie voor. Er werd gezegd dat de chemotherapie een kans van 10 tot 15% op succes zou hebben, wat mijn weigering om chemotherapie te ondergaan nog meer versterkte.

Bestraling

Begin juli 2014, een paar weken na mijn operatie, verhuisde ik van Zweden, waar ik bijna 9 jaar had gewoond, terug naar mijn geboortestad in België. Daar kreeg ik mijn bestraling. De bestraling werd gebruikt om de overgebleven gemuteerde cellen in mijn borst- en okselgebied na de operatie te vernietigen. Behalve vermoeidheid had ik geen andere bijwerkingen zoals pijn of borst- en huidveranderingen, in tegenstelling tot andere patiënten die hetzelfde proces ondergingen. Dat is waar een gezonde levensstijl en voeding een rol speelden.